Relive 'Zuiderwaterlinie dag8'

Eerst puzzelen hoe ik het beste met het OV weer op plaats van bestemming kon komen.
Uiteraard de plaats waar ik de vorige keer gestopt was.
Even een klein stukje een winkelstraat door, om dan een park in te mogen.
Onder een boom in dit park wel heel opmerkelijke stoelen.
Stenen mens figuren waarbij je dan op schoot kan gaan zitten.
Het was wel een beetje "spooky", want het was alsof die mensen een laken over hun hoofden hadden.
Bij het verlaten van het park, een beeld van Abraham.
Ik weet nu waar de mosterd vandaan komt.
Pffffff, Dat was vroeger bij Luijks. Tegenwoordig de supermarkt.
Verder het slotpark door, langs het monument voor de gevallen soldaten,
Op de Zandheuvel ( = een gewone weg) een muur en ik kreeg al gelijk het gevoel dat ik ik langs een klooster liep.
Dat vermoeden werd bevestigd toe ik even later langs de toegangspoort liep en één van de nonnen net naar buiten kwam lopen.
Vlak voor ik linksaf moest een opmerkelijk beeld in een tuin.
Van de eigenaar mocht ik zo de tuin in lopen.
Maar dan kon ik het "kunstwerk" alleen vanaf de achterkant bekijken.
Het was een kunstwerk dat uit 6 delen bestond.
De eigenaar vroeg mij of ik het volledige beeld zag. Door alle delen in 1 rechte lijn te bekijken zag je dat het een gezicht betrof.
Zie je wie het voorstelt werd mij gevraagd.
Ik zag er het hoofd van een negroïde man in, vanwege de krulletjes die het haar voorstelden.
Eerlijk is eerlijk, maar ik zag er niet het gezicht van Rembrandt in.
Terwijl dat wel degene was die het voorstelde.
Ik heb nog even met de man staan praten en hij vond het jammer dat hij een erg belangrijk telefoontje zou krijgen,
anders had hij mij uitgenodigd voor een kop koffie.
Na dit gezellige gesprek toch maar weer verder.
Weer een stukje woonwijk door, om dan bij de slottoren de etappe te beëindigen.
Hier een korte bankjesrust gehouden alvorens ik de volgende etappe zou beginnen.
Maar waarom de routemakers je dan weer eerst een eind terug laten lopen en niet vanaf het etappeeind verder laten gaan is mij echt een raadsel.
De etappes sluiten totaal niet op elkaar aan.
Tenminste wel op de kaartjes, maar niet op de gps route.
Na contact te hebben gehad met routesinbrabant.nl tot de conclusie gekomen dat mijn boekje met de route/etappes wat verouderd is.
Maar ok, de route is vrij makkelijk weer op te pakken.
Even een klein stukje rechtdoor en ik zat weer op de juiste route.
Na het verlaten van Oosterhout de polder in.
De snelweg A59 onderdoor om dan langs de "Donge" te gaan lopen.
Bij de eerste brug aangekomen de Donge oversteken en de weg vervolgen tot bij een toegangshek.
Echter dit staat op een middenberm, dus een functie anders dan sier heeft het niet.
Net voorbij dit hek werd het weer tijd om een rust te houden.
Na mijn lunch mocht ik de verdedigingswal op.
Met op de bastions af en toe een oud kanon.
Bij de "Zuil van de Geschiedenis" en de "Klokkenstoel" mocht ik Geertruidenberg in lopen.
Via de Veneweg richting de Markt, waarbij je een goed zicht had op de Geertrudskerk.
Maar voor ik daar was, eerst naar "de Hoofdwacht".
Deze poort geeft toegang tot het voormalige kazerneterrein van de stad.
Tegenwoordig zijn er evenementen in het gebouw.
Prachtige ornamenten bover de deuren.
Ik ben rondom gelopen omdat ik niet doorhad dat de route er langs de achterkant bijna langs liep.
Na mijn 2e doorgang onder de poort door ben ik eerst nog even naar het marktplein gelopen.
Maar daar bleek al gauw dat ik verkeerd zat en ik een straatje links van mij had in gemoeten.
De route vervolgend kwam ik bij een muur die bij de begraafplaats hoort.
Daar rechtsaf naar "Fort St. Gertrudis".
Vroeger een bomvrij kruithuis, tegenwoordig ook een evenementenlocatie.
De route ging over de aarden wal heen en verliet dit bastion weer langs de zelfde weg. 2x linksaf en over de Haven.
Er was echter geen bootje meer te bekennen.
Alles was al lang geleden volgebouwd.
Wel liep ik langs het kazerne bakkerijhuis.
De weg vervolgend kwam ik op een punt waarom laten ze de route hier naar toe gaan?
Er was echt niets dat ik aan de Zuiderwaterlinie of welke linie dan ook kon linken.
Of men moest de rechts gelegen tuin bedoeld hebben.
Ik mocht in elk geval weer terug, om dan even verder af te slaan en de route te vervolgen.
Vervolgens mocht ik de brug over die Geertruidenberg met Raamsdonksveer verbindt.
De route ging naar "fort Lunet" en daar naar binnen.
Dat vond ik wat vervelend omdat er schijnbaar een feestje was.
Rechtsaf het fort verlaten, maar al gauw bleek dat ik dat niet goed deed.
Ik moest weer terug en linksom om het fort heen.
Vervolgens de weg blijven volgen om bij de rotonde, waar ik het busstation zag, voor vandaag te stoppen.