Relive 'Zuiderwaterlinie dag 7'

Wow, wat was het lang geleden dat ik een stuk van de Zuiderwaterlinie heb gelopen.
Wist ik nog wel waar ik de vorige keer gespot was?
Nou dat viel gelukkig mee.
De linie van Den Hout was door een weg doorgesneden en daar mocht ik het pad weer oppakken.
Na het pad al slingerend over de linie gevolgd te hebben,
mocht ik de verharde weg opzoeken.
Bij een kruising aangekomen kwam ik 2 dames tegen waarmee ik een klein stukje samen liep.
Tot ik bij een boerderij een mariabeeldje in een boom zag staan.
Daar moest natuurlijk even een foto van gemaakt worden.
De dames liep gewoon door en gingen aan het eind van de weg rechtsaf, terwijl ik linksaf moest.
Zij die mij kennen weten dat ik geen liefhebber ben van routes die tussen alleen maar weilanden gaan.
Nou dat was dit stuk overduidelijk. Voor mijn gevoel dus redelijk saai.
Tot ik bij de "Linie van de Munnikenhof" kwam.
Deze mocht ik weer over. Tenminste er over?
Nou nee, ik moest op het pad onderaan de linie lopen.
Langs de linie aan de ene kant en een gigantisch aspergeveld aan de andere kant.
In het veld was men volop bezig met het oogsten van de asperges.
Maar vele bedden waren nog helemaal met plastic zeilen bedekt.
Dus er zal nog wel even werk aan de winkel blijven.
Mijn route ging verder langs het Markkanaal.
Tot de eerste brug. Deze moest ik over.
Om dan bijna rechtdoor te moeten lopen. Wat jammer dat de route niet even de weg volgde.
Want naar wat later bleek, was er verderop een begraafplaats van Spaanse soldaten uit de 80jarige oorlog en
ook een linie lag er verderop.
De route had makkelijk via deze 2 markante punten van de Zuiderwaterline kunnen lopen.
Erg veel langer zou de route er niet van geworden zijn.
Maar goed, mijn route ging verder rechtdoor.
Bij een bankje maar even een koffie pauze ingelast.
Ik had er toch alweer 6 km op zitten.
Na mijn pauze verder naar de "Spinolaschans".
Hier eerst naar rechts toe, naar 4 haakse roestige objekten.
Wat deze moeten verbeelden is mij nog een raadsel.
Vervolgens de westkant van de schans op.
Om dan aan de noordkant weer terug te moeten.
Waarom in vredesnaam? Waarom niet gewoon het rondje lopen?
Ik snap er niets van.
Natuurlijk staat het vrij om het uit eigen beweging te doen.
Maar waarom wordt een route zo uitgezet?
Terwijl ik net omgedraaid had om weer terug te gaan, ineens een ENORME knal!!
Ik schrok er flink van. Maar ik heb helaas niet kunnen achterhalen waar deze knal vandaan kwam.
Vlakbij Breda, dus zou het iets geweest zijn van het KMS/KMA die iets lieten exploderen?
Ik zal het nooit weten.
Weer terug naar de uitgang van de schans en verder langs de route die ik gekomen was.
Einde van de weg naar rechts, om dan even verder de "Lage Vluchtpolder" in te gaan.
Dit was een duidelijk "innudatiegebied" om op die manier Breda veilig te houden.
Maar hier: SJIPS!!! Het is broedseizoen!
Daar had ik helemaal niet bij stil gestaan.
Het pad was afgesloten!
Dat was dom, want dan had ik eerder naar een alternatieve route kunnen kijken.
Nu maar op goed geluk een pad ingeslagen.
Al met al ging de gps niet eens heel erg melden dat ik verkeerd liep,
want voor ik er erg in had kwam ik op de plek waar ik ook uit het gebied moest komen.
Bij de eerste "Redoute" heb ik heel even gezeten.
Niet echt lang want mijn rust was nog net te kort geleden.
Na het maken van wat foto's weer verder. Tot bij de volgende "Redoute".
Hier was met nog met renovaties bezig.
Maar toen ik met de camera in de hand werd ik op niet misverstane wijze gesommeerd om geen foto's te maken!
HUH??? Ik wilde alleen maar een foto van de beschrijving in het midden van de Redoute maken.
Ik wilde die engels sprekende man absoluut niet op de foto hebben.
Toen ik na het maken van de foto hem vroeg of
hij wist in wat hij stond te trainen, zei hij: "I don't care, so FUCK OFF".
Man man man wat een nare man.
In Teteringen aangekomen ben ik maar op een plein mijn volgende rust gaan houden.
De markt werd net opgebroken en de horeca was (nog) gesloten.
Dus een extra broodje kon ik wel vergeten.
Ach ik had voldoende bij me, dat zo erg vond ik het niet.
Na een half uurtje rust ging het in 1 rechte weg richting de "Vrachelse Heide".
Heerlijk in het bos lopen. Maar wel gevaarlijk!
Want zeer regelmatig schoten de MTB rijders om mij heen, als ik een MTB pad moest kruisen of
zelfs langs een MTB pad moest lopen. Goed opletten dus.
Bij een slagboom nog even gezeten alvorens ik aan het laatste stukje van de dag zou gaan beginnen.
Even verderop mocht ik weer de bewoonde wereld in.
Net voor het "Wilhelminakanaal" rechtsaf, om bij de brug "Oosterhout" binnen te lopen.
Langs een flat met een prachtige muurschildering.
Met afbeeldingen van de voormalige industrie in/om Oosterhout.
Nog een klein stukje verder en ik kon de gps uitzetten.
Even verderop een 3 kwartier wachten tot de bus zou komen om mij weer naar Made te brengen.
En dan begint het ineens te regenen.
Daar had ik niet op gerekend en geen bushokje om te schuilen.
Dus maar bij een toneelgroep/podium voor de deur onder het afdak gestaan.
En dan komt die bus ook nog eens 10 minuten te laat.
Een buurtbus, dus ik werd al bang dat hij niet zou komen.
Een kwartiertje later kon ik het laatste stukje naar mijn auto lopen en
op huis aan gaan.