Weer eens een WS78 tocht lopen.
Deze keer vanuit Vught.
Een plaats die mij erg bekend is door mijn diensttijd.
Maar allemachtig wat is het hier veranderd.
De start bij het theater: "de Speeldoos".
Na een kleine 2 kilometer de mij zeer bekende kazernepoort door.
Hoewel, kazernepoort? Er was niet veel van over.
De buitenste 2 delen stonden er nog, maar verder was er niet veel mee wat mij aan 1979 herinnerde.
De gebouwen waren weg, de grote vijver was weg.
Alles was weg en er was alleen nog maar nieuwbouw.
Bij de atletiekbaan gingen we de Vughtse heide op, hoewel het meer weg heeft van een bos.
Bij 1 van de Lunetten aangekomen naar de wetering toe en om het fort heen.
Bij de brug weer linksaf en langs het "voormalige concentratiekamp Vught".
Langs een klein stukje rails en even verder langs een goederenwagon.
De rails en de wagon natuurlijk als symbool van de deportatie van de joodse gevangen tijdens WO2.
Vervolgens tussen de gevangenis en de oude kamp barakken,
naar het trainingscentrum van het "BTC CRBN", een opleidingsplek van defensie.
De route ging verder naar Cromvoirt.
Over de dijk die het golfterrein in 2 delen verdeeld.
En allemachtig wat is dat golfterrein groot!
Halverwege mochten we linksaf gaan en liepen we een klein stukje door het dorp.
En dan kom je vanzelf in Helvoirt aan.
Hier was bij één van de boerderijen de soep/koffie post.
Hier zag ik ook weer een paar bekende wandelaars.
Na van de koffie en een goede rust genoten te hebben weer verder.
Even na de rust was de spitsing van de 40km.
Schijnbaar werd dat door een paar slecht opgemerkt tijdens de finke regenbui die ons ten deel viel.
Ik moest een klein stukje rechtdoor en dan linksaf.
Maar een paar wandelaars die ik voorbij gelopen was,
dachten dat ze goed zaten en liepen met mij mee.
Maar nadat we afgeslagen waren, kwamen ze er achter dat er iets niet klopte.
En nadat er nog een paar andere wandelaars aankwamen, stonden ze ineens te twijfelen.
Uiteindelijk besloten ze toch maar terug te gaan naar de splitsing, om dan de route van de 40km verder te volgen.
Ik mocht bij de "IJzeren man" rechtsaf langs de plas.
De plas die ik in mijn diensttijd zo vervloekt heb.
Vaak moesten wij op vrijdagmiddag, net na de lunch met bruine bonensoep en rijstepap,
een rondje om de plas rennen.
Dank je de koekoek zeg.
5,5 km rennen met voedsel dat als een blok beton in je maag lag.
Dat was pure mishandeling en heb ik dus niet vaak gedaan.
Toendertijd was de controle van de hekken nog niet zo goed als tegenwoordig.
Wachten in de struiken voor als de sergeant eens kwam controleren,
om dan als de eerste 10 - 15 man voorbij waren over de hekken klimmen en ons afmelden.
Vlak voor de bocht naar links ineens het nodige geluid vanuit het water.
Er bleek een stel aan het zwemmen te zijn!
Regen en best wel koud: die 2 waren naar mijn idee niet helemaal goed.
Maar zij vonden het wel koud, maar genoten er van.
Mijn route ging verder langs de plas tot bij het restaurant.
Tegenover de restaurant stond de fruitpost van WS78.
Daar de weg overgestoken en na het, in de regen, nuttigen van een appeltje langs het hek van de Lunettenkazerne verder.
Even verderop kon ik, als ik door het hek keek, de gebouwen zien waar ik gelegerd ben geweest en
waar ik mijn dagelijkse maaltijden kon eten.
Ook kwamen we langs de stormbaan.
Deze was er toen nog niet.
Wij moesten voor de stormbaan naar de Brederokazerne aan de andere kant van de Lunettenweg.
Verderop werd het pad een echt WS78 pad.
Een modderpad lag dus voor ons en dat hoort er echt in.
Bij de "Fusilladeplaats" aangekomen ging de route rechtsaf.
Maar ik ben eerst nog even naar het monument gelopen.
Hierna nog even over de Vughtse heide gelopen.
Wat dus eigenlijk echt meer een bos dan heide is.
We mochten Vught zelf weer in.
Langs "Lunet 5" waarop een heel groot kruis staan als teken van de begraafplaats daar.
Nog even het spoor over en bij het theater mij bij de start weer af te melden.
Een heerlijk tocht met voor mij veel bekende plekken en de vele herinneringen.