Dag 4 en dus de laatste dag van de Apeldoornse 4 daagse 2023.
Een wat late start omdat 1 van mijn wandelmaatjes haar startkaart in de bus was blijven liggen.
Onze start werd hierdoor pas om kwart voor acht.
Eerst een klein stukje Orderbos, dan een stukje "Willemsbos" en
vervolgens het "van der Huchtbos".
Na het passeren van de Europaweg ging het rechtdoor de weg naar Ugchelen in.
Hier is aan de rechterkant de camping "De Wapenberg".
De camping waar ik vele jaren gestaan heb tijdens de 4-daagse.
Links "Caesarea", een locatie van het "Leger des Heils".
Hier mochten we naar toe lopen via een slingerend pad door het bos.
Bij Caesarea aangekomen konden we eindelijk gebruik maken de toiletten en een goede rust houden.
De afstand start - Caesarea was de langste afstand tussen de eerste 2 "posten".
Iets meer dan 7 km.
Lekker koffie met een gevulde koek.
En die koffie was HEET!!!!
Behalve dat ik dat wel voelde bij het drinken,
was er bij het aanpakken van de beker een deel over mijn been heen gegaan.
Ik was blij dat ik in korte broek liep,
dus de hete koffie bleef niet in mijn broek "hangen",
maar kon ik heel snel afvegen.
Na onze rust over de streekmarkt in opbouw naar de controle.
Bij het verlaten van het terrein mochten we deze keer rechtsaf.
Om dan even verder de weg over te steken en langs de camping het bos in te gaan.
Net achter de camping mochten we weer de flinke heuvel op.
Mede door het losse zand was dit best zwaar en zit het elk jaar in het parcours.
Via "Het Leesten" ging het steeds hoger de "Ugchelse berg" op.
Natuurlijk moet alles wat omhoog gaat, ook weer ergens naar beneden.
Dat gebeurde ook wel, maar het leek wel alsof er geen einde aan het "valse plat" kwam.
Bij de splitsing van de verschillen afstanden,
mochten wij rechtsaf gaan.
Terwijl de langere afstanden linksaf richting Hoenderloo gingen.
Wij mochten alweer terug naar Caesarea.
Maar wel eerst langs de trap, waar iedereen vroeger een soort van vervloeking over uitsprak,
als we er naar boven moesten,
terwijl op de tegenoverliggende trap toeschouwers zaten,
die zich verkneukelden aan hen die zich naar boven worstelden.
Maar wel even vergaten dat zij zelf ook nog naar boven moesten.
De laatste jaren mogen we daar lekker rechtdoor en kunnen we de trap rechts laten liggen.
Maar.... even verder moeten we toch weer die Ugchelse Berg op.
En dat gaat dan via een pad dat langzaam omhoog loopt.
Net iets steiler om een vals plat genoemd te mogen worden.
Maar f... het blijft zo zwaar om daar naar boven te gaan.
Eenmaal boven heb je wel een prachtig uitzicht, dat een hoop goedmaakt.
Mocht je daar tijdens het uithijgen oog voor hebben.
Bij het naar beneden lopen, loopt de route weer langs de camping.
Deze keer zag ik nog wat goede bekenden zitten.
Dus daar heb ik nog even mee staan praten.
En zij zouden nog even naar de overkant komen.
Dus weer bij het Leger des Heils aangekomen weer aan de rust.
Ook deze keer met een flinke beker met heerlijk vers fruit en yoghurt.
Na de rust weer verder over de streekmarkt.
Die nu geheel opgebouwd was.
Jammer dat er tegenwoordig nog maar zo weinig staat.
Stond bij de eerste keer het plein rondom vol met vele kramen.
Staan er nu nog maar 3 kramen en een dj die muziek verzorgde.
Maar na het passeren van de controle en
bij het verlaten van het terrein was ik mijn wandelmaatjes kwijt.
Dus maar even wachten, tot ze kwamen,
met het risico dat ze voor mij zouden zitten.
Maar gelukkig waren was dat niet het geval en
samen konden we het laatste stukje van de 4 dagen wandelen af maken.
Nu was de route linksaf, om even rechtsaf het bos in te gaan.
Vervolgens verder langs de beek en over het "plankenpad".
Na het passeren van de weg, vervolgens verder langs de beek dat het waterrad bij de "Hamermolen" van water voorziet.
Bij de weg aangekomen richting Ugchelen en even verderop linksaf de weg omhoog in.
Niet zo'n stevige klim die weg en
wetende dat daar weer "DRRRRROPJES" en KOMKOMMERRRR" geroepen wordt,
maakte het een makkelijke klim.
Het kwam goed uit dat deze dames daar staan, want dat betekende dat er stoelen zouden staan,
waar ik dan mijn schoenen even los kon maken om het "grindpad" er uit te halen.
Toeval wilde dat ook Nicole net aan kwam lopen en wij dus met zijn vieren door konden gaan.
Sylvana was vast samen met haar moeder vooruitgegaan.
Even verder weer langs de walibi's en de emoe's om dan langs het terrein van de voormalige camping "de Veldekster" te lopen.
Dan weer bij de verkeerslichten de Europaweg over en
via het pad dat ik elke dag op en neer loop naar en van mijn slaapplaats naar de spoorwegovergang.
Daar wist ik een bankje te staan, waar ik voor de zoveelste keer mijn schoen leeg moest gaan maken.
Dat eenmaal weer gegaan was het nog een paar minuten naar de finish.
Wat was het weer een heerlijke 4-daagse geweest.
Nu 21 keer gedaan, dus op naar 2024 voor de 22 keer.